hani konuşmamak gelir ya bazen içinden
bir şeyler vardır ama anlatamazsın
bilemezsin
dakikalar saniyelerden kaçar ve bakarsın
senden koşarak uzaklaşan tüm o şeylere
yenileri eklenir ve onlar da kaybolur
korktuğunu itiraf edersin kendine
ama rahatlayamazsın
korkarak gideceğin yere
bugün varamazsın
güçlü kelimelerin vardır belki
düşüncelerin, gözlerinden dökülen
hissedemezken daha fazla bir şeyi
var olduğunu sanarsın
suçlusundur pek çok şeyde
bilirsin ama kabullenemezsin
derin bir iç çekişte
dışarıya kim bilir kimleri verirsin
ve bir de geri dönenler vardır
çok istediğin halde dudakların düğümlenir
saçmalarsın
tekrar gitmelerinden korkar
susarsın
en mutlu olduğunu sandığın anda
ağlamak için yırtınırsın ve
bir tek damla düşmez gözlerinden
anlayamazsın
ağlayamazsın
sarılırsın seni sen yapan o şeye
var gücünle sıcaklığını hissedersin
ama bilirsin ki birinizden biri bırakmak zorunda
o sen olsan da üzülürsün
olmasan da
ve her gün dışarı çıktığında
yüzlerine bakıp sırıtırsın
kimse bir şey bilmez
böyle gülücüklerle dolu bir dünya
hadi artık lütfen dur biraz
ve ağla
No comments:
Post a Comment